خوابیدن از ابتدای خلقت در وجود انسان ظاهر شده است . اولین اشاراتی که به وسیله ای که کاربرد بالش را داشته باشد مربوط به دوره از میلاد است . این ویژگی شناخته شده خواب ما مدت ها پیش ظاهر شد . اولین اشاره به اشیایی که به عنوان بالش استفاده می شود ما را به قرن های دوره قبل از میلاد برمی گردد . زمان کشف این کالا نیز به مقبره های باستانی بر می گردد و اولین بالش های جهان را کشف کردند . این بالش ها مربوط به مقبره های دوران فرعون ها است که از آن زمان از این کالا جهت حفظ مدل موهای پیچیده خود در هنگام خواب استفاده می کردند . شکل ظاهری این بالش ها به گونه ای است که بروی یک پایه قرار گرفته اند و با دو لوح منحنی که تصاویر خدایان نیز بر روی آن وجود داشت که گویا برای کمک به خواب ، به کسی که به خواب رفته بود تعبیه شده بود ، زیرا روح در آن زمان آزادانه از بدن پرواز می کرد . می توان گفت بالش ها به گونه ای ساخته شده بودن که اختلافات طبقاتی در آن مشخص است .
میتوان گفت اولین اشخاصی که از بالشی نرم جهت خواب استفاده کردند ، یونانی ها بودند . مردم یونان باستان که از جمله افراد باهوشی بوده اند توانستند با کمک و استفاده از پرهای سبک پرندگان ، پشم گوسفند و علف های خشک شده ، بالشی نرم و لطیف را برای خواب خود داشته باشند . یونانی ها خود بالش را از پارچه های پهن و اغلب از چرم های دباغی شده استفاده می کردند و می دوختند و برای تزئین آنها از گلدوزی های ماهرانه ، با مهره و یا با حاشیه استفاده می کردند . همین دلیل باعث شده است تا فقط افراد ثروتمند می توانستند این اثر هنری را تهیه کنند . یونانی های ثروتمند بسیار علاقه مند به دراز کشیدن بروی تخت های نرم و تشک های متفاوت بودند، به همین دلیل برای تزئین تخت خود بیشتری تلاش را می کردند . به صورت کلی داشتن بالش در میان یونانیان یک نشانه محسوب می شد . در همین جهت کارگاه ها قادر بودند تا بالش هایی با هر سلیقه ، اندازه و بودجه ای مد نظر مشتری تهیه کنند .
